Sen Yoksan Şiiri - İbrahim Sağır

Sen yoksan o mekânda ne huzur var, ne sürur,
Zaman, eşya ne varsa her şey üstüme yürür.
Ne mehtabın tadı var, ne gecenin ahengi,
Ne güllerin kokusu, ne lâlelerin rengi,
Hiçbir şey ve güzellik avutmuyor gönlümü,
Sana yeminle gülüm özlüyorum ölümü.
Bir kazayla mı olur, nasıl olursa olsun,
Yeter ki çıksın gelsin, yeter ki çıksın gelsin.
Bana kapalı kapın niçin ağyâra açık,
Yık acıma sevgili bütün hayatımı yık,
Yık ta kalksın aradan bu harabe, bu enkaz,
Zaten sensiz bu hayat hiçbir işe yaramaz,
Sensiz dünya bana boş, sensiz duygular yavan,
Ne içimde bir şevk var, ne merak, ne heyecan,
Bir zavallı ölüyüm ne kanım var, ne canım,
Bir ateş çemberiyle çevrili dört bir yanım.
Yanımdayken hasretin büyüyor dağlar gibi,
Gözlerinin içinde visâlim ağlar gibi,
Bir hisle çırpınıyor bu yaralı yüreğim,
Sana darılamam ben asil ruhlu meleğim.
Sen yoksan ben de yokum, sen varsan ben de varım,
Sen gelmiyorsan eğer kahrolur rüyalarım.
Ey aşkına kul, köle olduğum soylu dilber,
Sen varsan ışır dünya aydınlanır felekler.
Bir gün anlayacaksın ve lâkin geç olacak,
Seni gören gözlerim topraklarla dolacak.

26-06-2006