Sen Yoksan Şiiri - Aziz Fehmi

Stadyumda olsam da yalnızım
Beyoğlu’nda gezsem de
Anama sarılsam da yalnızım
Çocuğumu okşasam da
Memleketimde kimsesizim
Kardeşimin yanında sessizim
Dostlarım benimle konuşuyor
Aldıkları cevapla bozuluyor
Nerde o tatlı muhabbetim
Şimdi böylesine gamlı sohbetim
Diyemiyorum ki kimseye
Aradığım sende değil diye
Söyleyemiyorum ki o gelsin
Bana bir gülsün diye
Sadece yalnız kalınca seninleyim
O zaman uzun uzun söylenirim
Birde bol bol yürümekte
Ve gittikçe erimekteyim
Anlayacağın yapıştı yakama yalnızlık
Sen gelene kadar sürer bu bahtsızlık