Sen yoksan Şiiri - Nebi Kocakaya

Sen yoksan , güneşte yok havada suda
Sen yoksan çiçekler yok nefesler kesik
Sen yoksan hava hep yağmurlu
Sen yoksan , oyun oynayan çocuklarda yok
Sen yoksan, mevsimler hüzünlü
Sen varken rüzgar sana değmemek için esmezdi
Çiçekler seni görmek için açardı
Seninleyken kuşlar bile başka öterdi
Ama yoksun, şimdi bende yokum
Kuşlarda yok, çiçekler boyunlarını bükmüş
Sevgiler sel olurdu sen varken
Yüzler hep senle gülerdi
Çocuklar sana koşardı
Ama sen yoksun şimdi
Gökyüzü sanki küsmüş gibi, hep bulutlu
Denizler dalgalı
Sen yoksan nasıl kavuşur kalbim huzura
Senin yokluğun anlatılmazki..
Sonra nasıl derim , nasıl anlatırım seni
Gezdiğimiz yollara, yürüdüğüm parklara
Sevdiğimiz kuşlara
Sen yoksan
Ben biçare...