1968 Sen Yoksan

Yalnızlığımı
hayalin varsa
severim.
Ama, sen varsan yanımda
mutlu olurum.
Sen uzaklaştıkça
yalnızlığım yaklaşır.
Sen var ettin;
yalnızlığımı.
Sen yokken
o da yoktu.
Yanımda kimse olmuş,
ya da olmamış,
şimdi sen yoksan artıyor yalnızlığım.

Kanlıca’da vakit akşam,
güneş karşı kıyıda tepeler ardında,
gökyüzü kararmış.
Gözüm denize kayıyor ansızın,
ürperiyorum.
Her yer karanlık.
Yalnızlığım kaplıyor yine içimi
yanımda kimse olmuş,
ya da olmamış,
sen yoksan artıyor yalnızlığım.

1968 Kanlıca İstanbul