Sen Yoksan Şiiri - Ahmet Sanlav

Sustu konuşmuyor Lal oldu dillerim,
Tutmaz dizlerim, Ağlar gözlerim
Her an bilirsin seni özlerim
Sen yoksan ben bu bedeni bir gün terk ederim

Seni öylesine değil, ölesiye sevdim
Sanma sensiz bir gün olsun güldüm
Senin Aşkına Aşk’ına düştüm
Sen yoksan bende bu hayata küstüm

İçtiğim bir bardak su zehir oluyor bana
Dertlerimi anlatamadım gülüm sana
Sensiz mutlu olmak yasak bu cana
Sen yoksan bende yazdırırım adını mezar taşıma

Bir bilseydin gecelerimi gündüzlerimi
Sana Ey can sana anlatamadım hislerimi
Veremedim Gonca gül çiçeklerimi
Sen yoksan alıp giderim olmayan sevinçlerimi…….

01.08.2013 saat 00.30 Ayçiçek tarlasında

Ahmet SANLAV