Yalnızlığın yurdundan
Ah/sen diye başlayan bir mektuba ilistiriyorum adını .
Bütün dalından kopmuş yapraklar kapımın önünde dalına kırgın üstüne basılmaktan tir tir titriyorlar gibi
Bu korku çok tanıdık ve hiç yabancı değil bana
Benim gibi daha nice insanlar var sokağımda .
Kiminin penceresinde ışık yok kiminin bacası tütmeyen garip bir sessizlik içinde adı konmamış bir mevsimde kendileri ile dertleşmekte .
Eskiden seni adınla çağırmayı severdim bilirsin Şimdi seni güzel hatırlamak içimden bile gelmiyor biliyor musun
Yüzbaşım, garajda nöbet tutarken
Hatırıma sıla düştü bu gece.
Güngören'in horozları öterken
Gönül kalktı yola düştü bu gece.
İçinde dışında yoktur yalanı
Devamını Oku
Hatırıma sıla düştü bu gece.
Güngören'in horozları öterken
Gönül kalktı yola düştü bu gece.
İçinde dışında yoktur yalanı
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta