Yalnızlığın yurdundan
Ah/sen diye başlayan bir mektuba ilistiriyorum adını .
Bütün dalından kopmuş yapraklar kapımın önünde dalına kırgın üstüne basılmaktan tir tir titriyorlar gibi
Bu korku çok tanıdık ve hiç yabancı değil bana
Benim gibi daha nice insanlar var sokağımda .
Kiminin penceresinde ışık yok kiminin bacası tütmeyen garip bir sessizlik içinde adı konmamış bir mevsimde kendileri ile dertleşmekte .
Eskiden seni adınla çağırmayı severdim bilirsin Şimdi seni güzel hatırlamak içimden bile gelmiyor biliyor musun
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta