Güne kokunla ellerinle uyanmak varken
Sensizligin doruğunda uyanıyorum her sabah
Ilk soluma dönüyorum sonra sağıma
Ama her iki tarafımda da yoksun
İçime kötü bir his oturup kalıyor gün boyu
Belki seni kaybetmenin verdiği huzursuzluk
Belki de sana muhtaç değilken
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta