Sen Yokladın Şiiri - Mehmet Altınel

İyiydim son bir kaç günde, kalmamıştı hüznüm
Gelmişti gülümsemem geri, düzelmişti yüzüm
Ben bile inanmıştım, sanki bulunmuştu çözüm
Ama dinlenen bir şarkıyla bitti rüya, sen yokladın.

Dinmiyordu sızım, ağlıyordum uykusuz gecelerde
Sensizliği içiyordum her bardak çayımla köşelerde
Farkedemedim o fidanı, her gün oturduğum yerde
Meğer bir gül titriyormuş ardımda, sanki, sen kokladın.

Senden önce, sen yoktun, ben yokluğunu çekmiyordum
Çoklukta boşluğunu, hayalde hoşluğunu bilmiyordum
Hedef de değildim derde, hiç dikenlere değmiyordum
Gül ağacından yay oldun, gamsız yüreğimi okladın.

Düzelirim dedim kendime, her hal geçici değil mi
Gelen bir misafirdir yüreğime, bir gün gidici değil mi
Gün gelir unuturum elbet, zaman akıcı değil mi
Anladım akrep yelkovana dokununca, sen tıkladın.