Sen yokkende sevdim Şiiri - Güler Kahraman

Ben seni, sen yokken de sevdim,
Gölgen bile yetti bana, bilmedin.
Bir sesini duysam, dünyam aydınlanırdı,
Ama sen, o sessizliğime hiç gelmedin.

Yokluğunda yıldızlara sarıldım,
Gecelere adını fısıldadım.
Rüzgarla gelen her esintide,
Sana dair bir umut aradım.

Senin bilmediğin bir sevgiydi bu,
Zamana meydan okuyan, sessiz ve duru.
Kendi içimde sakladım seni,
Sana söyleyemedim, kelimeler yetmedi.

Ben seni, sen yokken de sevdim,
Varlığın hayaldi, ama sevgim gerçektir.
Bir gün gelir de dönersen bana,
Bil ki seni, hep yüreğimde bekledim.