Sen yokken,kayboluşlarım oluyor bu kent ...

Sen yokken,
Kayboluşlarım oluyor
Bu kent benim.

Sensizlik büyük bir hiçlik
Ve sensizlik çıkmaz bir sokak.
Tütünü bitmiş bir nargile,
Elektiriği olmayan bir sokak lambası
Yalnızlığım...
Hoperlörü olmayan bir kaset çalar
Haykırışım...
Ve balıkların bile uğramadığı bir ölü deniz
Yaşantım...

Sen yokken,
Kayboluşlarım oluyor
Bu kent benim.

Havasını dahi soluyamıyor,
Hüzünlere boğuluyorum.
Ama kaçamıyorum.

Kent sanki dağınıklık abidesi
Ne gecesi gece, ne gündüzü gündüz
Ölüm döşeğinde....

Deniz hırçın,
Hava kızgın
Fırtınalar kopuyor bağrından
San ki kenti yutacak dalgalar,
Öfkesinden tekneler alabora
Gökyüzü zifiri karanlıklarda
Bir tek yıldız bile yok,
Saklanmışlar....

Bir yerlere yağmur yağıyorum.
Fırtınalar dinmek bilmiyor.
Sığınacak bir yerler arıyorum,
Sığınaklar uzak bana...

Sen yokken,
Kayboluşlarım oluyor
Bu kent benim

Gittin.......
geride ıssız bir ıslık kaldı