Sen Yokken Büyüyorsun İçimde
Engeller Var Önümde Sana Gelemiyorum
Işığımdın Söndün Artık Göremiyorum
Tut Elimi Tut, Gücüm Kalmadı
Sen Gittikten Sonra Güneşim Doğmadı
Sen, Gökte Bir Yıldızın Söndüğünü Düşün
Sen, Yağmurdan Sonra Güneşin Gelmediğini Düşün
Sen, Bir Bebeği Düşün Kimsesiz,
Bir de Beni Düşün Sensiz...
Nefes Gibi Muhtacım O Gözlerine
Derinden Yaraladın Beni Sözlerinle...
Ne Yapsam Kendimi Toparlayamıyorum
Nereye Gitsem Her Yerde Seni Görüyorum...
Acıyla Doldu Kalbim Yaşayamıyorum,
Hasretin Sardı Benliğimi Dayanamıyorum,
Ver Kalbimi Ver, Vazgeçemiyorum,
Dön Gel Artık Sensiz Nefes Alamıyorum..
Bak Görmeyeli Kaç Zaman Oldu,
İçimdeki Sabır Kovası Çoktandır Doldu...
Bir Umut Görsemde Uzakta,
Elimi Uzatamıyorum Aslında Çok Yakın Olsada...
Ne Yakın Nede Uzaksın...
Ne Sıcak Nede Soğuksun...
Ne Başkalarının Nede Benimsin...
Ama Hasret Kaldığım Sevdiğimsin...
Duygularımı Anlatmak Ne Kadar Zor Olsada Keşke Anlasan Şu Satırlarımla;
Seni Unutmak İmkansız Olsada Unutmalıyım Bir Yolunu Bulup da..
Bunun Farkında Olsamda Olmuyor, Hayalin Karşımda Durunca...
Giderken İçimdeki Seni de Götürseydin Keşke..
Vazgeçemiyorum Bak İşte Bıktım Artık Deyipde...
Hayatıma Başka Biri Girsede;
Senin Yerin Bambaşka Kalacak Ebediyen Bende...
Kayıt Tarihi : 18.10.2011 01:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!