Yorgun bir gün sonunda ıslak bir yağmur efkârına bürünüyorum
Çevreme bakıyorum da ne beni kimse ne kimseyi ben tanıyorum
Yüzümdeki solgun ifadeye bakanlar anlıyorlar vurgun olduğumu
Yüzüme bakabilenler anlıyorlar benim sana olan tutkumu
Küçük masallarla avutmuyorsam kendimi ne olayım
Kırık hikâyelere kanmıyorsam baharın başında
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta