Yorgun bir gün sonunda ıslak bir yağmur efkârına bürünüyorum
Çevreme bakıyorum da ne beni kimse ne kimseyi ben tanıyorum
Yüzümdeki solgun ifadeye bakanlar anlıyorlar vurgun olduğumu
Yüzüme bakabilenler anlıyorlar benim sana olan tutkumu
Küçük masallarla avutmuyorsam kendimi ne olayım
Kırık hikâyelere kanmıyorsam baharın başında
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim