Sen Yokken Şiiri - Resul Kotluk

Sen yokken
Yagmurlara küstüm
Caddeler ıslanırken gözyaşlarımla
Kaldırımlara küstüm

Ve küstüm ayışığına
Şafağa
Seher vaktine
Gün doğumuna
Kalemi kağıdı küstürdüm kendime
Sırtımı döndüm hayata
Aşka şiire şaraba küstüm

Sen yokken
Sustu dilim damağım
Dile küstüm güle küstüm
Dal yoktu bülbüle küstüm

Ve küstüm geceye
Karanlığa küstüm
Sessizliğe küstüm
Sensizliğe küstüm
Nefret ettim soluğumdan
Kendime küstüm

Sen yokken
Hayat yoktu zaten
Kendim yoktum
Her olana küstüm