Sen yokken gittim
Korkularımın üstüne
Hiç ardıma bakmadım
Gümüş şiirler yazdım sen yokken
Çok yangın çıktı yüreğimde
Küllerini bile savurmadım
Irak denizlerin fırtınasıydım
Uzak iklimlerin sert rüzgarları
Kulaçlarken denizinde gurbeti
Kanlı savaşlarım,
Belalı sevdalarım olmadı hiç
Ama hep sustum,
Hep ağladım, hep yandım sen yokken.
Bekliyorum dönüşünü yeniden,
Bir gelsen,
..........
..........
Kayıt Tarihi : 13.4.2002 22:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
içim acıdı...
“baba” sözcüğü geçene kadar, sandım ki olup da olmayan sevgiliye, can ortağına yazılmış şiir...ama baba sözcüğünü okuduğumda, duraksadım birden, düşüncem değişti...
ışıklar içinde uyu “Bebek”şiirinin şairi...
Hep Cahit Küllebi deyince aklıma * Hikaye şiiri gelir ...Çok da severim.
Şaire rahmet diliyorum. Anısına saygımla...
beğeni ile okudum
TÜM YORUMLAR (5)