Sen yokken gözlerim gülmeyi öğrendi ilk defa, ağlarken
Rakı içip kurallarına küfrettim feleğin sarhoşken
Ve düşündükçe yalnızlığı,
Duvarlarında oturdum, oynayan çocukları oldum,
Aşkları eskiten o asırlık hüznün tonunda parkların,
Tophanesinde İstanbul'un Gülhane'sinde...
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




özkancığım canım benim. bu şiirine bayıldım. müthiş. yola devam.akın abin
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta