Sen Yokken+ Şiiri - Bayram Tunca

Sen yokken durgun sular gibiydim
Sen yokken yele kapılanlar gibiydim
Sen yokken sele kapılanlar gibiydim
Sen yokken öksüz çocuk misaliydim

Sen yokken nutku tutulan bülbül gibiydim
Sen yokken yaprağı dökülmüşler gibiydim
Sen yokken Aysız gecedeki yıldız gibiydim
Sen yokken yârsız kalan mecnun gibiydim

Yokluğunu, karlı gecelerde iliklerimde hissettim
Ayazlı gecelerdeki yokluğunu kanımda hissettim
Senin yokluğunu, bütün duygularımda hissettim
Gece rüya, gündüzün de hülyamda konuk ettim

Belki dönersin ümidiyle, ümidimi hiç yitirmedim
Dağların bile dayanamayacağı çilelere sabrettim
Belki de aşktan çile çekenlerin içinde ben tektim
Bil ki sadece senin aşkın için bu kadar sabrettim

Sensiz ne yedim ne içtim geceleri hiç uyumadım
Aşk ateşinle yanışımı, hiç kimselere duyuramadım
Aylar yıllar oldu, ama hâlâ lütfedip de buyurmadın
Aşka olan açlık ve susuzluğumu daha doyurmadın

Beklerken, günüme gün derdime dert ekliyorum
Beklemekten ne gözde fer ne de dizde bağ kaldı
Beklemekten ahir ömrümün çoğu gidip, azı kaldı
Azı değil son saniyesi dahi olsa, yine bekliyorum

15.01.2002-15:12

Aşk Ateşten Gömlek