Sen yokken dünyaya güneş doğmuyor
Sen yokken geceler beni boğuyor
Sen yokken çiçekler hepsi soluyor
Ruhsuz bu alemde kaldım sen yokken
Sen yokken gülmenin tadı kalmadı
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Sen Yokken
Sen yokken dünyaya güneş doğmuyor
Sen yokken geceler beni boğuyor
Sen yokken çiçekler hepsi soluyor
Ruhsuz bu alemde kaldım sen yokken
Ne derin bir sevgi bağlılık
ah o sen yokken derken bie yürek sızlar
Tebrik ederim üstadım nefis bir şiir
yürekten tebrikler
selamlarımla
Sen yokken yaşamda beni terk etti
Hayalinde küsüp yanımdan gitti
Kahkahalar sustu sevinçler bitti
Kader bile bana vurdu sen yokken
Yuregin siire tane tane dokulusu....
kalemin daim olsun
Onsuzluk insanin icini yakiyor, nefes alamiyorsun, göremiyorsun, yiyemiyorsun adim bile atamiyorsun. Onunla birlikte gönderiveriyoruz tüm ruhumuzu ve bedenimizi.
Güzel dizeleri yazan yüreginizi ve kaleminizi kutluyorum. Saygilar....Türkan DİNÇER
-O yokken sadece şair olunuyor.Bolca sitem ve özlem satırları dökülüyor.Kavuşmanız dileği ile.Kutlarım.
Doğru söze ne denir...
insanın sevdiği yoksa her şey yavan oluyor gerçekten. ne güzel ifade etmişsiniz.
kutluyorum efendim.
saygılarımla
Sen yokken hayallerim uçuşup gitti.Yüreğinize sağlık Dost.
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta