Sen Yokken Şiiri - Ölüler Konuşmaz

Yine sensiz bir sabah sen yokken
Sen yokken güneş aydınlatmıyor karanlık dünyamı
Ne de ısıtıyor sen yokken sensiz odamı
Yapa yalnız odamdaki çiçeklerin boynu bükük
Sen yokken onlarda benim gibi boynu bükük

Ayrılık acısı içimi bir ateş gibi yakar
Beni görenler deli sanıyor
Bu nasıl yara durmadan kanar
Beni yakar kavururu bendeki bu yara

Yara beni yara içimde kanar yaram benim
Eli kınalı gözleri sürmeli azcık boydan kısa
Düşürdün beni derde
Yeterdeki sen yanma yanarım seni yerine ben