Sen yokken ben değilim bende.
Sana bağlı bütün gerçeklerim,
Gitme nolur biraz daha kal.
Bakma söylenenlere herşey yalan,
Biraz daha kalsan...
Çünkü sen yokken sevemiyorum yıldızlara bakmayı,
Ay ışığını seyrettiğimiz parkı,
Seni hatırlatan herşeyi.
Ben böyleyim işte,
Sadece seni yaşıyorum.
Sen yokken ben,
Karanlıkta kalıyorum,
Aydınlığım,ışığım sen...
Dedim ya sen yokken,
Değilim kendimde uzaklardayım gerçeklerden.
Yani yalan yanlış dünyalarda,
Bilinçsiz sensizliğimleyim.
Herşey gelişine bağlı,
Hayatım,varlığım,hayallerim...
Sen yokken enkaz bu dünya
Ve kimsesiz nefeslerim,
Ama sen gelince sanki cennetteyim...
Kayıt Tarihi : 8.10.2005 22:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yasin Yamak](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/10/08/sen-yokken-28.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!