Sen Yokken Şiiri - Murat Kılıç 2

Günlerce ağladım sen yokken.
Güneşle vedalaştım her sabah.
Gülümseyen yüzlere bile
Gülemedim isteyerek.
Sen yokken ben,
Ben değildim.

Taramadım saçlarımı
Bakmadım aynaya.
Merhaba diyemedim
Sen yokken kuşlara.
Şüphe duydum yarından.
Sen yokken ben,
Hep sahipsizdim.

İçimde sakladım kırkikindileri.
Bol güneşli günleri
Sana ayırdım.
Beraber yaşarız ümidiyle,
Sen yokken ben,
Hiç bahar yaşamadım.

Ağladıkça ağladım ağladıklarıma.
Sızladım, kanadım hiç durmadan.
Ama kaybetmedim hiç
Sana beslediğim umudumu.
Sen yokken ben,
Hep bekledim.
Geleceğini bilerek.