Sen yokken Şiiri - Ferhat Büyükada

Zannetme ki sen yokken dönmüyor dünya
Güneş sensiz de doğuyor
Sen yokken de filizleniyor çiçekler
Goncalar sen yokken de açıyor
Mevsimler bile değişiyor
Umrunda değilsin kimsenin
Sen yokken de herkes gülüyor, eğleniyor
Sevgililer kırlarda geziyor el ele
Fabrika bacaları sen yokken de tütüyor
Dalgalar dövmeye devam ediyor sahili
Martılar sensizlikten bihaber
Dolaşıyorlar semada
Ha, aklıma gelmişken
Sen yokken
Bil ki bu can yaşamıyor...