İçimde fırtınalar kopardı,
Sen yokken..
Her doğan yeni günüm,
Buruk, donuk ve soğuktu..
Sen yokken..
İçimde büyüyen ve yaşayan sevginin,
Tanımı vardı, sahibi yoktu..
Bakışlarım bir başkaydı
Sen yokken.
Gülüyormuydum acep? soğuk mu,
Bilemiyorum ki..
Ama boşlukta ve yalnızdım hep,
Beklemeden yaşıyordum,
Sen Yokken..
31/12/2003
Kayıt Tarihi : 1.1.2004 16:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!