Sen Yokken Şiiri - Cebrail Tanrıverdi

sensizde geçer gider zannettim
zaman...
bu boşluk
bu hiçlik
bu kahrolası yalnızlık
oysa nereye baksam sen olmuşken
okuduğum kitap
karaladığım boş sayfalar
volta attığım koridorda
her şey
ne kadarda anlamsızmış oysa
mesela
unuttum suretini
unuttum şimdi pamuk tenli ellerini
içimde bir keder
bir öfke
işte kötüyüm
işte asıl olan kadavram
işte sen
işte o büyük olan aşk
şimdi neredesin
hikayemiz kim yazacak şimdi
üzülürüm elimde değil
işte sen
işte ben
işte kahrolası yalnızlığımmmm