Dakikalar saatler olur, günler de ay...
Bitmek bilmez uykusuz karanlık geceler
Ağarmaz tan yeri, doğmaz güneş
Isınmaz, buz keser yatak; sen yokken.
Kar, dolu, yağmur... Gitmeyen kara bulutlar
Yüreğimde tipi, boran... Her şey savrulur.
Dinmeyen fırtına, kıyılarımı döven dalgalar
Sevda gemisi çatırdar, su alır; sen yokken.
Ellerim üşür, içim donar, titrer kalbim
Çözülmez buzları, akmaz sevgi pınarım
Gelmez baharım, uzadıkça uzar kış
Gönlümün kardelenleri baş vermez; sen yokken.
Kurumuş çeşmeler gibi ümitlerim
Virane bağlara döner düşüncelerim
İncir ağacı biter evimin taş duvarlarında
Sefil bir ayyaş gibi ruhum; sen yokken.
Biga,Çanakkale
03/02/2017, 06:50
Kayıt Tarihi : 21.9.2018 22:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!