Sen yokken yanımda,
Çayım soğuyor, hava soğuyor.
Ne şeker eriyor, nede ben eriyorum.
Sen yokken yanımda,
Şarkılar canımı yakıyor...
Gitarın akordu bozulmuş,
Ne çaldığım anlaşılmıyor...
Sen yokken yanımda,
Ayaklarım ağrıyor.
Çıkmak istemiyorum odamdan.
Zaten kim kalkar bu teneşir karyoladan.
Sen yokken yanımda,
Sakız kutuları doldu arabamda,
Ne alan var, nede soran...
Sen yokken yanımda,
Gittiğim son filmde gördüm ikimizi,
Fişi bile hala karyolamın yanında,
Şöyle bir baktım da atamadım bu yürekten ikimizi...
Sen yokken yanımda,
Gülümsemiyorum, görünmüyor artık dişlerim,
Artık varlığından bile şüpheliyim...
Anca yatıyorum ve hiç uyanmıyorum.
Çünkü uyanırsam seni arıyor gözlerim...
Kayıt Tarihi : 27.8.2015 19:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her satırın, her kelimenin bir hikayesi vardır yüreğimizde. Kimi zaman bir kara kalem ile çizilirler, kimi zaman ise bir şiir-türkü olup dillenirler. Bu benim çalışmamın bir hikayesi yok. Emin miyim? Aslında bilmiyorum... Ama bildiğim bir şey varsa; hayatımıza ansızın girip sonra apansız çıkıp gidenlerin ardından şah damarı sıkışmış ruhlar kalır geride. Ne ölürler nede yaşarlar. Bedenler için "bitkisel hayat" cümlesi çoktan kurulmuştur ama yürekte bazı hisler asla ölmezler... Dokunmasını bilenlerin hikayesi olması dileğiyle...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!