Sen yokken gittim korkularımın üzerine
Sen yokken cesaretimi topladım
Dağlara taşlara seni özledi mi yazdım
Sen yokken çok yangın çıktı yüreğimden
Küllerini bile savurmadım.
Sen yokken kucaklarken gurbeti hep sustum.
Yüreğimin acısının dinmesini bekledim
Sen yokken hep ağladım,hep yandım.
Keşke ölümlü düşlerimden alsan beni
Uzaklara götürsen çünkü;
Seninle birlikte yarınlardan umutluyum.
Kayıt Tarihi : 23.6.2015 13:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necla Küçükhurman 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/06/23/sen-yokken-161.jpg)
Kutladım
başarılı çalışmanızdan dolayı
kutlamamak elde değil
bize bu değerli sunumu
okuma fırsatı verdiğin için
sana çok teşekkür ederim
değerli kalem
TÜM YORUMLAR (3)