Sen Yokken Şiiri - Şair Mecit

Dün öğleden sonraydı galiba...
Bulutsuzdu hava
Ben sokakta yürüyordum yine..
Şimdiki gibi
Yavaş yavaş ama aceleyle.

Sebebi sendin
Belki çıkarsın karşıma diye
Yürüyordum öylesine.
Olmaz biliyorum ama hayal işte..
Kaç kez geçtim bu sokaktan?
İki mi, üç mü, yoksa dört mü?
Beştir belki mümkün mü?
Evet evet işte şu köşebaşı tanıdık.
Dönünce oradan sağa
Deniz çıkmıştı karşıma
Balıkçı kız şuraya oturmuştu.
İşte yine orada.

Sonra kalbim hızla atmaya başlamıştı
Fırlayacak sandım göğsümden
Elimi koydum üzerine
Durdu birden..
Seni gördüm orada
Dağılmıştı saçların rüzgarla
Yürüyordun önümde
Emin olayım dedim
Acaba sen misin diye gerçekten
Bir adım daha attım sana doğru
Kayboldun birden..

Şaşırdım sağıma soluma bakındım bir an
Sağımda da sen vardın
Solumda da

Kalakaldım öylece
Bir sürü sen vardı sokakta
Hepsinin acelesi vardı
Farklı şeyler yapıyordu hepsi
Ama hepsi sana benziyordu
İnanılmaz olacak kadar
Sendi hepsi..

Kaldırdım başıma göğe baktım.
Uçan martı senin gözlerinle baktı bana
Balıkçı kız senin dudaklarınla gülümsedi

Sonra bir kız çarptı omzuma
Ellerinde kitapları..
“Pardon” dedi yine senin gülümsemenle
Kız gerçekten güzeldi..
Sana benzediği için güzeldi
Sen olduğu için güzeldi
Sen olduğu kadar güzeldi..
Sonra anladım sanki bir an
Yanımdan geçen ilk sana haykırmak istedim
“Seni seviyorum canım” diye
Sonra korktum..
Ya bana kızarsan
“Böyle davranma, aramızda mesafe olsun” dersen.
Ne cevap verirdim...
Sen öyle demiştin ya
Ölesiye korkmuştum seni kaybetmekten
Duyunca...

Sonra balıkçı kız bir balık daha tuttu.
Gözlerine sahip martı bir çığlık attı
Denize daldı ardından..
Çevremdeki bütün senler bir an durdular
Gülümsediler bana..
Sonra devam ettiler yürümeye..

Hani demiştim ya
“Gözüm senden başkasını görmez” diye
Böyle görmez işte
O gün kime baksam seni gördüm..
Hala da öyle..

Sen zaten biliyorsun ama
Ne yapabilirim ki söylemekten başka
Söyle onu da yapayım
Seni Seviyorum! ..