Apansız gidişin koyuyor en çok!
Mavi derinliklerden sığ sulara savrulmuş gibi
Elinden en sevdiği oyuncağı alınmış bir çocuk,
Kaçırılan son otobüsün ardından çaresizlik misali.
Bıraktığın birkaç kare yetmiyor sensizliğe
Hüzünler biriktirip içimde dar geliyorum kendime.
Gizliyorum heyecanımı göğüs kafesime sessiz;
Bekliyorum gel de yeniden hızlıca atsın diye.
Ve üşüyorum sen yokken
Ya ben çırılçıplak serseri, ya da baharda zemheri
Buz tutuyor içim dışım. Çabalarım yersiz gözler nemli;
Topladım sana dair her şeyi... Bekliyorum dön diye.
Kayıt Tarihi : 29.3.2014 16:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!