lacivert akşamların beyazlığında
zemheri ayazın soğuğu
tokat gibi yüzümde
ıslık çalarken
gözlerim seni aradı
lakin sen yoktun
ne kadar zormuş
sensiz yaşamak
sensizliğin içersinde
alışmak buymuş meğer
gün batımı yalnızlığını
tek başına yaşarken
ilaç diye derdimi
kadehlerle paylaşırken
Kayıt Tarihi : 15.8.2013 18:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!