Sen Yokken Şiiri - Fikri Pınarlı

Sen yokken bu şehir bomboştu sanki,
Her şey anlamını yitiriyordu,
Nefes almak bile güçtü inanki,
Hasretin işimi bitiriyordu.

Teselli ararken mey şişesinde,
Hevesim kalmadı aşk neşesinde,
Her gece gönlümün baş köşesinde,
Hüzün bağdaş kurup oturuyordu.

Beni öğütürken feleğin çarkı,
Hayatın zindan dan kalmadı farkı,
Her gün dinlediğim o hüzzam şarkı,
Beni mazimize götürüyordu.

Geceler katrandı karadan kara,
Lokmalar eşdeğer baldıranlara,
Kadehime hicran dolduranlara,
Sakiler sensizlik getiriyordu.