Sen yokken bile hep sana sarıldım.
Geceyi aydınlatan yıldızlarda.
Sessiz esen rüzgarlarda.
Seni seviyorum diye kulağına fısıldayışın gelir aklıma.
Bir tebessüm alıyor ağlarken yanağımdaki gamzem.
Dalgaların kumları döver gibi çıkardığı sesi dinliyorum sen yokken,
konuşur oldum şimdilerde kendi kendime bazen kavga ediyoruz bazen gülüyoruz sonrasında kafamı kaldırıp baktığımda senin yansımanı görüyorum ardımda,
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta