Sen yokken bile hep sana sarıldım.
Geceyi aydınlatan yıldızlarda.
Sessiz esen rüzgarlarda.
Seni seviyorum diye kulağına fısıldayışın gelir aklıma.
Bir tebessüm alıyor ağlarken yanağımdaki gamzem.
Dalgaların kumları döver gibi çıkardığı sesi dinliyorum sen yokken,
konuşur oldum şimdilerde kendi kendime bazen kavga ediyoruz bazen gülüyoruz sonrasında kafamı kaldırıp baktığımda senin yansımanı görüyorum ardımda,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta