Bir fırtına aldı götürdü beni benden,
Solmuş hazan yaprakları arasında,bir yalnız adam,
Gündüzlerim gece olmuş sanki,
Gecelerimde,bir ölüm sessizliği var sen yokken.
Gülen gözlerine hasretim,
Geçmişte kalan beraberliğimize hasretim,
Doyamadım güzelim,o güzel yıllara doyamadım,
Kokunu bile unuttum,sen yokken.
Karanlık sokaklar evim oldu yokluğunda,
Sokak lambalarında ısıtıyorum,üşüyen yüreğimi,
Esen rüzgarın ıslık nağmelerinde arıyorum sesini,
Çok yalnızım,yapyalnızım sen yokken.
Nereye gitti o eski günler,
Bir sen vardın,bir de ben,
Sadece güzel yarınlar vardı düşlerimizde,
Şimdi hayalin ile başbaşayım,sen yokken.
Sen yokken,simsiyah saçlarıma karlar yağdı,
Sen yokken,yalnız yılların yorgunluğu çentik çentik yüzümde,
Bir zamanlar saçlarını okşayan ellerim,bak nasıl titriyor,
Yıllar yorgun,ben yorgun,maziye gömdüm ümitlerimi,
Sen yokken...............
Kayıt Tarihi : 19.2.2010 23:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Anlamlı ve değerli çalışmanızı yürekten selamlıyorum......Emeğinize, yüreğinize sağlık....
Başarınızın devamını diliyorum.......İlhamınız sonsuz, kaleminiz tükenmez olsun......
Şiire ve şairine saygılarımı sunuyorum....
TÜM YORUMLAR (31)