yıldızlar parlaklığını yitiriyor sen yokken
güneş sönüveriyor
ay, gizemini kaybediyor
hayalkırıklığının en büyüğü
gelip kapıma dayanıyor
yumruklarının şiddeti kulaklarımda patlıyor
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
sen yokken
hep yenik düşüyorum hayata
sen yoken
eksik kalıyor bir tarafım
sen yokken, bırakıyorum kendimi yokluğuna...
Levent Şen
Yüreğine sağlık,çok güzeldi
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta