Sen yokken Şiiri - Bahar Karapınar

Dönme... sen yokken ben gittim.
Sabahı beklemedim,
Günleri harcadım, biriki bozuk hatıra..
Ömrü yarıladım, az kaldı son bahara...

Gelme... sen yokken ben bittim.
Kırıklarımı aldım yanıma,
Bakmadım ardıma,
Ne bir pişmanlık sonlara, ne içimde yara...

Gelme... sen yokken ben tekdim.
Güçlü, biraz korkak
Ama eskisinden dimdik,
Daha bir güçlü yarınlara inat...

Gelme... sen yokken ben yenilendim.
Eski benliğimi biraktım bir kenara,
Şimdilerde başım yukarda,
Ezik değilim, olsamda bir başıma...

Gelme... sen yokken ben değiştim.
Şimdi acılardan bi haberim,
Hiç kendimi incitmedim,
Kendim için kendim değerlendim...

Kısacası gelme... sen yokken ben gittim....