Sen YOK Şiiri - İbrahim Şahin 2

SEN YOKSUN İŞTE

Sensizliği, kadeh kadeh doldursam
Yudum yudum, yudumlasam
Kadehler dolmuyor, yudumlanmıyor
Sen yoksan, kadehler bile bomboş

Kadehte dolan ben, yudumlayan ben
Sen özleme saran, başımı döndüren
Adını andıkça; ölüp ölüp dirildiğim
Bir görseydin acır mıydın halime

Sen yoksan, gündüzler geceye sarar
Sabahlar; alır savurur beni, vurur taştan taşa
Denizler kıyıya vurur, yollar sarpa sarar
Yıkılır dünyam, döner başım, döner, döner

Bir nefeslik ömrüm; bir asra bedel, bitmez
Karlar yağar başıma, fırtınalar döver durur
Cennetim cehenneme çevrilir, sensizliğimde
Her dem sorgulanır, dağlanır yüreğim, kan fitil fitil

Bilirim; sen olaydın cennete çevrilirdi cehennenim
Bilmem fayda etmiyor, sen yıldızlar kadar uzak
Yanımda olaydın; bahara erer cenneti sunardım sana
Sen yoksun işte yok, yolunda can veren ben var sadece

İbrahim ŞAHİN