Sen yinede git!
taşacak sandığım maviliklerim kuradı nasıl olsa.
Hiddetimden kentler yıkılır,
kahır birikir,çığlığında yırtılan...
Oysa olacak sanılarım yanılgılıdır en baştan,
İki dünya boyunda,deprem artığı; avuçlarıma gömdüğüm,
Soyunup gülücüklerimi,soğukluğunu giyiniyorum sevincimin mezar taşının,
ıslaklığını ölü bereketsizliğinde toprağının.
Bir kağıt aklığına desenlerken cümlelerimi,
soysuz iniltiler çatacak en tenha sancısına aklımın,
sonra,
parmakları etimi parçalayacak gecenin kahkahalarıyla uyanacak bir kent...
Sevdim ama,
Pürüssüz, yamasız,yalansız...
Kayıt Tarihi : 1.12.2006 18:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!