Sen, yine sen, hep sen...
Günüme bir güneş gibi doğdun,
Ay ışığı oldun karanlığıma.
Ömrümün kışına baharı getirdin de
En latif sabah rüzgarı esti başımda.
Sen kalbimin efendisi,
Pervanenim ışığında.
Sen, yine sen, hep sen...
Gönlümü titreten bir mızrap oldun
Yanık nağmeler kondurdun dudağıma.
Sen; hasretim, özlemim
Misafir oldun yalnızlığıma.
Sen dünüm, bugünüm
Duacıyım yarınlarımıza...
Kayıt Tarihi : 7.5.2002 19:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!