haksızlıklar karşısında
çok konuştum
değişen bir şey görmedim
yaşadığım bu hayatta
emeğimi ekmeğimi vede yüreğimi
paylaştığım kim varsa
nerdeler şimdi
durdular mı yanımda..
İçim içime sığmıyorken
sussam artık sussam
diyorum..
Kalbimi bıraktığım
sevgimi paylaştığım
o insanlar şimdi nerede..
kaderimin sessiz ağırlığı
yüreğimi yorarken
yalnızlığın ağrısını çekiyorum..
paramparça olmuş
kalbim
bu koskoca şehir
üstüme devrilip
yerle bir edilmişken
bu son olsun diyorum..
çok geç kalmışım
her şey için oysa
bitsin artık bitsin
diyorum..
bir çok şey için
hala beklerken...
kolum kanadım kırık
uçamam ki artık
yüreğim yorgun
takatim kalmamışken..
dursam artık dursam
diyorum..
zaman tozu dumana katmışken..
yaşanmış bir çok hayat
gözlerimden siliniyor..
şehir ki gecede suspus
geçmişte kalan acılarımı
yürüdüğüm kaldırımlardan
birer birer süpürüyorum
olsun ben yine..
her şeye herkese rağmen
kendime diyorum
kendime
hayata karşı
sen yine de gülümse...
Ferhat Durak
Kayıt Tarihi : 8.8.2022 22:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!