Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
emeğinize yüreğinize sağlık.. güzel şiir, selamlar..
SEVGİDE SEVİLENE GİDİŞİYLE NELERİ KAYBEDECEĞİNİN YAZIMSAL OLARAK İÇTENLİKLE SUNULDUĞU ÇOK HOŞ BİR YAZI.
VAR EDEN YÜREĞİ KUTLUYOR PAYLAŞAIMA TEŞEKKÜR EDİYORUM. SAYGILAR
Yüreğin bir seni varsa içinde, dünyanın diğer ucuna gitse de yanında götürür...Güzeldi kutlarım sevgiler...
sitem, hüzün ve sevgi... yani siir'e dair çok şeydi.
paylaştığınız için teşekkürler uzaklardaki yakın dost.
selam,saygı ve sevgilerimi yolluyorum.
Çok güzel bir şiirdi.yüreginize saglik.tebrikler.... ...ant+10
Sen Yine Beni Seveceksin
Gittiğin yol seni geri getirecek,
Bana bakan gözlerini tanımayacaksın,
Sesin yabancı gelecek sana.
Beni görmediğin yıllar duracak aramızda,
Seni görmediğim zamanlar çekecek eteğimden.
Bir ayrılık filmi ters dönecek hafızamızda,
Ağlamaklı yerine gülmeli olacağım,
Çünkü yüzün gittiğin yönde olacak,
Gözlerin görünmeyecek,
Sesin uzaktan gelecek.
Yaklaştıkça ağarmış saçların karalacak,
Bedenin dört ölçü küçülecek,
Gözyaşlarım yakamdan yanağıma,
Yanağımdan kurumuş gözlerime akacak,
Bir ıslak mendil yerden elime kalkacak,
Gençleştiğinin şahidi olacaksın,
Bense kendi yaşımda kalacağım.
Şimdiki aklım öncekine gülecek,
Anlamsız geçen günlerim gülmeme bakıp ağlayacak.
Bütün bunlar seni korkutacak… kaçacaksın,
Hem de ölümüne...
Ona değil benden kaçacaksın,
Hem de yaşamından....
Gitme!
Döneceğini bildiğin,
YItirdiğini bulmayacağın yola gitme
Sen yine beni seveceksin!
Xalide Efendiyeva
**** **** ***
YİNE YENİDEN…
Dünya, görebildiğimiz mesafe kadar dümdüz görünür gözümüze. Kim iddia ve ispat edebilir, ayaküstü düz bir bakışla Dünya’nın yuvarlaklığını?
Bulutları mesken edinmişlerin görebileceği bir kuşbakışıdır, Dünya’nın öküzün boynunda bir tepsi gibi görünmeyen küreselliği…
Bulutlar duyguların mekânı…
Duygularımız, sonsuzluğun kanatsız melekleri… Uçurur ruhumuzu dilediğince…
Her kim arkasını döner giderse, bırak gitsin demek kolay olmasa da, eğer gerçek aşka duçar olmuşsa, bırak gitsin…
Gittiğin yolun sonu, bu Dünya denilen âlemde, dönüp dolaşıp ilk başladığı yere, yani gerçek sevdiğine dönecek demektir…
Senin aşkın temiz olsun.
Senin aşkın saf, sıcak, olsun.
Senin aşkın beklentisiz, karşılıksız olsun…
Çekecektir gerçek aşkını kendine, getirecektir, yıllarca uzaklaşsa da merkezine…
Dönüşe, zaman denilen belirsizlik yeterse…
Kılıktan kılığa, şekilden şekle girse de beden, o yürek var ya… İşte o gönül… Hiç değişmeyecek, sevgisinden zerre kaybetmeyecek… Hep kendi olacak, kendi gibi yaşayacak… Her dem sevgi mevsimiyle tomurcuklanıp açacak…
Korkma duygularından…
Bir kenara bırak zamanın yıpratmışlıklarını, değiştirmelerini…
Sevgi, gerçek sevgiyse oturacağı tahtını gelir bulur.
Sevgi, sahteliğe bürünmüşse, zaten o yürek de onu unutur…
SÖZLERİM
GERÇEKTEN
SEVEN ve SEVİLENLERE!..
Tebrik ve takdirlerimle Halide Hanım.
Sevgi ve saygı rüzgârları esenliğiniz, sayfalarımızda göz iziniz olsun…
Unutanlardan değil, hatırlayanlardan olunuz…
Sağlıcakla ve dostça kalınız…
Hikmet ÇİFTÇİ
12.02.2012
“GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ”
seni kim sevmezki
Yazan eller dert görmesin
Şiir akışı anlatımı
düşünürlüğü satır geçişler
takıntısız
mükemmellin üzerinde
bir paylaşım olmuş
çalışmanızı okudum. Sanırım size ilk yorumum olacak. Yazıya çalışmanız dedim. Çünkü yazı,okuyanın baktığı yerden tanımlanabilir. Okur şiir diyorsa şiir olur. Bir başka okur, öykü derse öyküdür, denemedir vs. Ben, şiirsel bir dille kaleme alınmış çalışma diyorum ve sizi bu güzel çalışmanızdan dolayı kutluyorum dost. Aslında bu çalışmanın öyküsü üzerine yazmayı istiyordum ama herkes gibi çalışmanızı değerlendirmenin uygun olacağını düşündüm. Esen kalın.
tebrik ederim
ne kadar tersine dönsede zaman
kağıt kaleme muhtac olacak
kalemse kağıdın beyazlığında durulacak
GÜZEL BİR KURGU.ŞİİRDEN ÇOK NESİR. AMA OLSUN. OKUNMAYA DEĞER OLSUN DA İSTER ŞİİR, ,STER DENEME YAZISI OLSUN NEFARKEDER?...
Bu şiir ile ilgili 18 tane yorum bulunmakta