Sen Yıldızları Severdin

10 / 04 1978.
Sen yıldızları severdin bense seni, sen yıldızdın dünyama ışıldayan kıpır, kıpır
Sen onlara hayrandın, biliyordum, aslında yıldız sendin ben sana hayrandım.
Sen yıldızlara ufkunu açardın, bense seni kucaklardım yıldızlarla beraber.
Sana sarılmak kâinata dokunmak gibiydi sımsıkı kollarımda, avuçlarımda

Sen on sekiz yaşım gibiydin hiçbir saniyesini kaybetmek istemediğim.
Sen ufukları merak eder oralara özlem duyardın hayaller kurardın üstüne.
Benim ufkum sendin senden doğardı karanlık dünyama güneş aydınlanırdım.
Varlığına ısınırım, senin üstüne milyonlarca hayaller kurar onunla avunurdum

Sen hep saman yolunu merak eder, aydınlık bulurdun tebessümle bakardın.
Benim merak ettiğim senin yolundu, hep özlemle bakardım yollarına...
Senin yüce, yüce tutkuların vardı dağlar kadar büyük ve yüksek.
Ben mütevazi bir çalı gibi sana sığınmıştım, bütün dallarımı budardın.

İhtirasların, kaprislerin canımı acıtırdı, parça, parça olurdu yüreğim.
Her parçamı bir diyardan toparlar yine sana dönerdim Mevlâna misali.
Sen mevsimsiz ırmaklar gibi akardın çağlayarak coşkun ve gür.
Dünyanın tüm huzursuz ırmakları seninle bend olmuştu sanki