Gerçek yari bulamamışsan,
Sen yetim oğlu yetimsin.
Sarıp sarmalayanı tanımamışsan,
Sen analı babalı yetimsin.
Bin bir türlü nimet içinde de olsan,
Sen hiç gün görmemiş,hiç yaşamamışsın.
Yar dediğin nedir ki,
O da bir gün seni bırakıp gitmeyecek mi?
Daracık yerde halin ahvalin ne olur?
Düşünmüyorsan vallahi sen yetimsin.
Güzel amellerin varsa,
Yetim de öksüz de olsan,
Sen yalnız değilsin.
Gerçek yetim kimdir biliyor musun?
Yaratanı ve yaratanın sevdiklerini,
Sevmemektir onları tanımamaktır.
Onların emrettiği yoldan gitmemektir.
Gerçek yar, gerçek ana, gerçek babadır o,
Çok uzaklarda aramaya hiç gerek yok,
Sana şah damarından daha yakındır o.
Vallahi de billahi de sen yetimsin,
Hem de en zavallı yetim,
Yürekleri parçalayan acınacak bir halin var,
Niçin at gözlüklerini çıkarmıyor,
O nazik, emanet bedenine ihanet ediyorsun.
Yetim kimdir? Yetim,
Gözleri olup da görmesini bilmeyendir,
Kulakları olup da gerekeni duymayandır
Kalbi olup da hissetmeyendir.
Hey sevgili kardeş,gel hem görelim hem duyalım,
Hem de hissedelim ki yetim olmayalım.
15/02/2007
Kayıt Tarihi : 15.2.2007 16:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!