Sen Yetersin Yâ Rabbi Şiiri - Mecit Aktürk

Varsın hazlar el çeksin bu cânımdan
Nevbaharlar sona ersin Yâ Rabbi
Gözlerimde yaş görünce; yanımdan
Giden gitsin sen yetersin Yâ Rabbi

Kimsesizin Kim'i bildim her daim
Muhammed'e muhabbetim var daim
Gönlüm aşka dilim zikre müdavim
Rahmân, Rahîm, Hayy'sın, Berr'sin Yâ Rabbi

Fânî kulum aciz kendi çapında
Tahtın âlî sinemdeki yapında
Aklım sinde gözüm rahmet kapında
Müheymin'sin, Bâri, Bir'sin Yâ Rabbi

Güzel Sanat sayıldıkça şer desen
Boran oldu gönlümüzde sert esen
Tarifi zor acımızı bir tek Sen
Dindirmeye muktedirsin Yâ Rabbi

Secdelerim seccademe iz etsin
Aşk-ı Resûl yüreğimi köz etsin
Her muradım bir hayırı gözetsin
Alın terim ecir dersin Yâ Rabbi

Kulluğumla anlam buldu her onur
Yüreğimi aşkın ile yak kavur
Yâ Muktedir, Gaffâr, Ganiyy, Yâ Gafûr
Kalplere Nûr, göze fersin Yâ Rabbi

İyi-kötü seçim hakkı var madem
Rızan için çabalasın iradem
Hem şeytanı taşa tutsun azmim, hem
Melun nefsi yere sersin Yâ Rabbi

Silindikçe dimağlarda dünden iz
Her ne yana dönüp baksak kandan iz
Ne bîçare bırak bizi ne aciz
Gayretimiz yara sarsın Yâ Rabbi

Bahtımızın karasını boğsun ak
Doğsun artık ufkumuza o şafak
Türkistan'da Filistin'de... yaşamak
Kolay gelsin, huzur versin Yâ Rabbi