Sen Yeter Ki Gül Şiiri - Kürşad Hunoğlu

SEN YETER Kİ GÜL

Bak, ben geldim
elimde papatyalarla, güllerle
senin olsunlar diye
güzelliğinde açsınlar diye
gül, sen yeter ki gül başka bir şey istemem

bir hatırla sana ilk bakıtğım günü
güneş tebessüm ediyordu gül yüzüne
Sırf sen gül diye
Çünkü sevdiğim, sen gülünce güzelsin

bak sevdiğim, bulutlar da toplandı
onlar da dayanamadı benim gibi
bir tek insan mı dolar

Bilmiyorum ne yapacağımı
nereye gideceğimi

Gülüm, sensiz her gün zindan olur bana
O ab-ı hayat olan siman
Keman yayı gibi kaşların
ilkbaharda öten bülbül gibi sesin
yüreğimi bir ok gibi parçalayan gözlerin
işte onlar bana hayatı sevdiren

ey sevdiğim
sensiz bir anım bile geçmiyor
Sanki, sanki biri zamanı durdurmuş gibi
Sessiz, çok sessiz buralar sevdiğim
Adını her duyduğum vakit titrer ellerim
bakamam gözlerine

Bilirmisin sevdiğim
Bakamam o nur yüzüne
hemen kaçırırım gözlerimi
sessizce geçerim bir köşeye
Evet, ağlarım

ve sonra yağmur yağar sevdiğim
Bulutlar da dayanamaz, onlar da ağlar
onlar da üzülürler

Ey bahçemin gülü
Ne yapalım, ettik bir hata
Keşke, keşke söz geçirebilsem yüreğime
yapma desem
ama olmuyor sevdiğim
yapamıyorum
senden her ayrı kaldığım vakit
kendimi çöllere düşen Mecnun gibi hissediyorum
Ama senin her gülüşün yetiyor yağmur yağdırmaya
Güneşi açtırmaya

Her şeyin fazlası zarar bilir misin sevdiğim
hemde her şeyin
Sevginin bile
Aşık olursun dilin kitlenir, konuşamazsın
aslında söylemen gereken çok şey var diye düşünürsün
ama nafile
kalp bir defa vurulmuştur ok gibi bakışlarla

ağlarım her gece sevdiğim
sevdiğim için değil
DÜnyanın en güzel insanını sevdiğim için
bu nameleri bile yazarken elim titriyor
bazen dilim tutuluyor
aklım yerinden gidiyor
ne yapacağımı şaşırıyorum

bu nasıl bir kaledir Allahım
girişi yok, çıkışı yok
dikenlerle çevrilmiş etrafı

ey sevdiğim
sana her adım attıkça canım acıyor
yüreğim parçalanıyor
yapamıyorum
sensiz olmuyor sevdiğim
bana cehennem gibi geliyor günler
her saat yanıyor gibi hissediyorum
hasretinle, özleminle

Ey sevdiğim
Sakın bakma öyle bana
Ruhum acıyor
Aklım başımdan gidiyor

Senin için ömrüm feda olsun
Eğer vermez isme canımı namerdim
Ne olur
İnan bana

Çoğu zaman bakarım sana
Olmaz her seferinde, bakamam
Kaçırırım gözlerimi hep

Sesinle huzur bulur içim
En mutlu ben olurum o an
Ve yine ağlarım, dayanamam
İnsanın baktıkça bakası gelir gözlerine
Ya Rabbim bu ne güzelliktir
Olmak istediğim yerdir kalbin
Rahat uyumak isterim orda
Unutulsam bile hatırlanmak için
Matemimi tutarsın diye belki

Satırlarımla sana veda ederken
Göz yaşlarımla sana selam yolladım sevdiğim
Beni sana hatırlatsın diye
Ama sakın sen ağlama
Senin saçının teline dünyayı yakarım
Yeter ki sen ağlama tamam mı
Ben ağlarım senin yerine
Çağırırım bulutlarımı
Onlarla beraber ağlarım tüm gün
Sırf sen gül diye

Elveda sevdiğim
Tek suçum seni sevmekti
Ne yaptıysam seni kendime çekemedim
Beni bir tanı, belki farklıyımdır diyemedim
Beceremedim, olmadı, yapamadım
Bu yüzdendir ki sevdiğim bakamam yüzüne
Hani demiştim ya herşeyin fazlası zarar diye
Evet sevdiğim, herşeyin fazlası zarar
Sensiz geçen her gün anlıyorum
Üzüntünün nasıl bir şey olduğunu
Varlığında ise mutluluğu tadıyorum

Ey sevdiğim
Ne güzel bir şeymiş gülmek
Kendini güvende hissetmek
Ay yüzlüm
Ben senin yanında kendimi güvende hissediyorum
İçimde hiçbir ukde olmuyor
Ne zaman ki yoksun, dünya tersine dönüyor
Yalnız oluyorum sevdiğim
Savunmasız, bitap bir halde oluyorum
Çok korkuyorum, çok korkuyorum

Ey sevdiğim
Kaybolacaksam eğer bırak da sende kaybolayım
Beni sen bul
Düştüğüm kuyudan beni sen çıkar
Sar yaralarımı
Bitapım sevdiğim
Sensiz olmuyor
Ne olur, beni sensizlikten kurtar

Artık veda vakti sevdiğim
Kendine iyi bak ve sakın, sakın üzülme
Asma yüzünü hiçbir zaman
Sen gül ki güneş açsın
Dağılsın bulutlar
Bahar gelsin cihana
Sen yeter ki gül tamam mı
Daima gül...

Kürşad Hunoğlu