Armin - Sen Yeter Ki Gel Şiiri - Antoloj ...

Özlemin mesken edindi hislerimde.. Ansızın bir an yokluğun fikri canlanıverdi gözlerimde. İrkildim! Ya olmazsan,olamazsan yanımda bir kez daha? Ya yaşayamazsam seni tekrar tekrar yaşam hücrelerimin doruklarında? Yokluğuma sebebiyettir bu sessizliğin çanları.. İçimden kopuşlar olacaktır eksilişlere doğru. Özlemin yokluğun düşüncesiyle bütünleşirken.. Tereddütler var geleceksen bu cana yeniden? Ne olur beklemek ne çileli bir yol senle çekilir olsa da.. Aramamalı artık gözler seni o geçtiğimiz kaldırımlarda. Canlanmasın zihnimde anılar yıgınlarıyla. Ne olur bitmesin! Uyandırmak düşlerimden verielbilecek en büyük ceza bana. Gel yalnızca gel! özlemin yakmadan pare pare.. Kavurmadan tenimi,eksikliğin sarmadan biraz daha bedenimi.. Sen yeter ki gel! Başka hiç bir dileği olamaz bu sensiz atmayı bilemeyen yüreğin..