Sen yeniden.. Şiiri - İrem Aslan

Bana o mai rüyanın gerçeğini gösterecekmisin?
Pişmanlıkla bakmadan,
Sen,geldiğin saatlerdeki o yeşil huzuru,
O serseri sessizliği de getirecekmisin,
Peki ya kahkahasız gülüşlerimizi?

Asıl merak ettiğim ne bilirmisin?
Sen gelecekmisin?
Bu dünya yine dönecekmi?
Ya da ben kendime dönecekmiyim?
Ruhum,, huzurum.. nerdesin?

Nekadar tuhaf değilmi?
Sessiz çığlıklarım inatla bitmeyecek olması,
Senin beni hiçbir zaman duyamayacağını bile bile,
Halime bak! Sensizlik beni ne hale getirmiş?

Rotasız bir gemide fırtınayla sürükleniyorum,
Her dakika dibe batma tehlikesiyle devam ederken,
Bulunduğum durumu unutarak,
Galiba sonuma gidiyorum..

Sen sadece yüreğime değil,
Damarlarıma,kanıma,hatta beynime öyle işledin ki,
Senden başka hiçbirşey düşünemiyorum.
Yürüdüğüm yolda benimle birlikte yürüdüğünü hissederken,
Huzurum,ayak seslerini duyuyorum,
Gözümü her kapadığımda,
Masum suretini görüyorum..

Seni özlüyorum ruhum,
Yokluğunda bile seninleyim,
Ama şu bi gerçekki,
Şeytan yakamı bırakmıyor,
Seni çok özlüyorum,

Dokunamadığım ellerine dokunmak istiyorum,
Yine masum,yine senin gibi olsun istiyorum,
Abartılı arzularımız olmadı bizim,
Ellerimiz değil yüreğimiz tutuşurdu ya,,
Yine öyle olsun,
Zamanın korkunç düzenine inat,
Ben seni,senden hiçbirşey beklemeden sen gibi seviyorum,

Ruhum seni çok özlüyorum...