Beni anladığını zannediyordum hep oysaki
İsmimi unutmak istediğin zaman kim bilir
Öyle bir tutkuyla sarılırdım ki kelimelerine
Meşke eriyordum her gün yalnız bir halde
Geçte olsa, oyun sahneleniyordu zannınca
Herkesten çok anladığını sandığım bir anda
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta