Kime ne diyeyim ey Yüce Rabbim
Bu kötü kaderi sen yazdın bana
Gözlerim yaş dolu, yaralı kalbim
Bu kötü kaderi sen yazdın bana
Beni sevgilime hasret bıraktın
Dünyadan göçmeden ateşe yaktın
Boynuma ayrılık zinciri taktın
Bu kötü kaderi sen yazdın bana
Çok gördün kuluna gülümsemeyi
Haram ettin ta gönülden sevmeyi
Arzu ettim bir an önce ölmeyi
Bu kötü kaderi sen yazdın bana
Mutluluk nasıl bir duygudur bilmem
Bir ömür ağlarım bir defa gülmem
Hayata küskünüm, yaşamı sevmem
Bu kötü kaderi sen yazdın bana
Kavuşmak yok imiş alın yazımda
Ayrılık türküsü çaldım sazımda
Fırtınalar esti benim yazımda
Bu kötü kaderi sen yazdın bana
Bana imtihan mı, yoksa çilemi
Yükledin bu kadar derdi, elemi
Başkası tutamaz kader kalemi
Bu kötü kaderi sen yazdın bana
Eller mutlu oldu, bense ağladım
Karalar giyindim, yaslar bağladım
Bir gönlüm var, ateşlerde dağladım
Bu kötü kaderi sen yazdın bana
Çokmu asi oldum, isyankarmıyım
Hak yoldan ayrılan günahkarmıyım
Bu son gözyaşım mı? çok ağlarmıyım
Bu kötü kaderi sen yazdın bana
27.8.1993
Murat KarababaKayıt Tarihi : 29.11.2010 21:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!