Sen Yaşarken Hiç Öldün Mü?

Kendi kendime yalanlar söyledim,
Yine de şu gönlümü avutamadım.
Söylediğim yalanlara inanmak istedim,
Bilmem, seni ben niye unutamadım?

Avutmak isterken garip gönlümü,
Bak, seni gene özledim, gördün mü?
Benim gibi hasretten dağlar ördün mü?
Söyle, sen yaşarken hiç öldün mü?

Sevdan hançer misali saplanmış yüreğime,
Çekip çıkarsam, kan gölüne döner.
Yokluğunda güneş doğmaz göğüme,
Ay çeker gider, yıldızlar bir bir söner.

Her gece yalnızlığın koynuna kıvrılır, uyurum,
Seni ben — evet, seni ben — unutmaya mecburum.
Seni sevmeme engel olsa bile gururum,
Belki seni aklımın bir köşesinde unuturum.