Merhaba Kayıp Filozof
Yüreğim;
içi boşaltılmış kiralık bir ev,
sıcaklığı sende kaldı.
senin kanın doluyor damarlarıma.
düşlerimde
sen daldığın için uyandırmak istemiyorum
intihar çocukluğumu.
senin dudakların;
altında ıslandığım ak bir çağlayan.
benim kurumuşluğum sonradan gelir.
çorak bir vadide seninle buluşsam,
hiç durmaz 'sel' hemen gelir.
ellerin;
acının upuzun tercümanı.
o yüzden parmakların parmaklarımı
bu denli sımsıkı kavrıyor.
gözlerin;
masmavi bir ışık.
coğu bu ışıkta kör oldu,
ben'se denizi gördüm.
Nisan 2004
Işık AktaşKayıt Tarihi : 15.9.2005 10:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!